دوشنبه، اردیبهشت ۱۲، ۱۳۸۴

جان مریم

جان مريم
وای گل سرخ و سفیدم کی می آیی
بنفشه برگ بیدم کی می آیی
تو گفتی گل در آید من می یایم (2) ه
وای گل عالم تموم شد کی می آیی
وای جان مریم جان مریم جان مریم
جان مریم چشماتو وا کن سری بالا کن
در اومد خورشید؛ شد هوا سفید؛ وقت آن رسید
که بریم به صحرا؛ وای نازنین مریم
جان مریم چشماتو واکن منو صدا کن
بشیم رونه؛ بریم از خونه؛ شونه به شونه، به یاد آن روزها
وای نازنین مریم؛ وای نازنین مریم؛ وای نازنین مریم
باز دوباره صبح شد؛ من هنوز بیدارم
کاش می خوابیدم تو را خواب میدیدم
خوشه غم توی دلم زده جونه؛ دونه به دونه
دل نمی دونه چه کنه با این غم
وای نازنین مریم؛ وای نازنین مریم؛ وای نازنین مریم
بیا رسید وقت درو؛ مال منی از پیشم نرو
بیا سر کارمون بریم درو کنیم گندم آرا
بیا رسید وقت درو؛ مال منی از پیشم نرو
بیا سر کارمون بریم بیا بیا نازنین مریم

هیچ نظری موجود نیست: